VV Amicitia 2 – VV Kwiek 4.

Zondag 12 uur, een mooie tijd voor een mooie pot. Amacitia uit stond op het programma voor de mannen van kwiek 4. Met een gehavend elftal gingen we op pad. Enkele sleutelspelers zitten in de lappenmand (sterkte!), ondanks dat met opgeheven hoofd die kant op. We hadden Amacitia thuis immers al met 4-0 opgerold, kwestie van rustig blijven en meer scoren dan de tegenstander. Althans dat dachten we.

Op een mooi sportcomplex vol mooie velden viel er één veld buiten de boot; het hoofdveld. Van afstand werd al gesignaleerd dat het balkon van enkele van onze spelers geschikter was voor een voetbalwedstrijd dan dit hoofdveld; haha hier zullen we toch niet spelen? Met al die lege kunstgras hemeltjes er omheen? Nou.. niets bleek minder waar. Om even een impressie te geven: volgend jaar wijkt de bergrit van de ronde van Vlaanderen uit naar dit veld omdat ze toe zijn aan een uitdaging. Enfin we gingen beginnen.

De eerste helft verliep vrij soepel. De mannen van Amacitia haalde het zelfde niveau als bij ons in de Kanarieborg; ze hebben geen kans gehad. De mannen van Kwiek 4 domineerden en kwamen op voorsprong doormiddel van een goal die voortkwam uit een rommelsituatie en eigenlijk een eigen goal was (maar werd geclaimd door Laurens). Prima stand voor een bakkie thee.

Het eerste fluitsignaal van de tweede helft werd gegeven door een nieuwe scheids, de scheids van de eerste helft speelde nu linksback bij de tegenstander. Nu ik het zo opschrijf verklaard dit 90% van zijn beslissingen in de eerste helft. We vroegen ons al af of hands en vrije ballen (voor de uitploeg) waren afgeschaft in het amateurvoetbal, maar dit bleek gelukkig niet zo te zijn. Dit kon alleen maar beter worden, dachten we. De arbiter die ik de 2e helft aan de bak moest bleek echter nog minder gevoel te hebben voor het behoud van een gemoedelijke sfeer in een amateurpot. Zo liet hij iedereen die 40+ was(de hele selectie van Amacitia) doen wat ze wouden en iedereen die 40- was (heel kwiek behalve Laurens) werd afgefloten. Dit resulteerde in veel frustratie en uiteindelijk een gele kaart voor: ik hoef het nieteens meer te noemen u weet ondertussen wie het was beste lezer. Enfin Amacitia maakte de 1-1 uit een corner, niet ingekopt nee: de cornernemer scoorde. En zo verspeelden wij andermaal 2 puntjes.

Gelukkig was er 1 man van Amacitia wel sportief: de kantineman. Hier het oordeel van onze enige echte fijnproever Niels: Gehaktbal: prima stevig, niet goed op temperatuur en de jus was niet het beste. Wel een compliment dat ze de ballen voor ons op het vuur hebben gedaan. Een zesje. Bijna een 6,5 maar met grolsch op de tap verdien je dat niet.